مدت هاست چهره ات را در ذهنم نقاشی می کنم عاشقانه...

کارم را خوب بلدم...

بین خودمان باشید،

بدجور سر کشیدن چشمانت گیر کرده ام...

تو را نه عاشقانه

و نه عاقلانه و نه حتی عاجزانه،

که تو را عادلانه در آغوش می کشم...

عدل مگر نه آن است که هر چیزی سر جای خودش باشد!؟

زندگی باید کرد، گاه با یک گل سرخ

گاه با یک دل تنگ

گاه باید رویید در پس این باران

گاه باید خندید بر غمی بی پایان

نمی دانم چرا بین این همه آدم،

فقط پیله کرده ام به تو...

شاید فقط با تو پروانه می شوم...

تو ندگی آدم هایی هستند،

که مثل قطار شهربازی هستند...

ازشون لذت میبرین ولی به جایی نمیرسین...!

قدم زدن در پیاده رو،

جای خالی تو را به رخم می کشد...

برای همین همیشه دوست داشتم

روی جدول ها راه بروم...!

گفته باشم …

من درد میکشم اما تو چشمهایت را ببند،

سخت است بدانم میبینی و بی خیالی …

تویی که روزگاری برایم درمان بودی ..

خاطـــــــــــرات بی هــــــــوا می آیند

گاهی وســـــــــط یک فــــــــــکر…

گاهی وسط خــــــــــیابان!!!

ســـــــــــردت میکنند؛ داغـــــــــت میکنند خاطـــــــــرات تمـــــــــام نمیشوند…

تمامـــــــــت میکنند

هیـــسـ

این بازی عادلانه نیستـــ …..

این زندگی همه اش  مار بــود

پلّه هایش کجـــــاستـــ…؟؟؟

درســت زمانی که ســرت جــای دیگری گــرم است

دل مـــن همینــــجا یـــــــــخ میـــــزنــد !

چه فاصــله زیــادی است از سـر تـو تا دل مــن . .

شعرهایم را میخوانی…

و میگویی روان پریش شده ام !

پیچیده است … قبول …

اما من فقط چشمهای تو را مینویسم …

تو ساده تر نگاه کن …

خدا ما رو برای هم نمی‌خواست .. فقط می‌خواست همو فهمیده باشیم

بدونیم نیمه‌ی ما مال ما نیست .. فقط خواست نیمه مونو دیده باشیم

تموم لحظه های این تب تلخ .. خدا از حسرت ما با خبر بود

خودش ما رو برای هم نمی‌خواست .. خودت دیدی دعامون بی‌اثر بود 

چه سخته مال هم باشیم و بی‌هم .. می‌بینم میری و می‌بینی میرم

تو وقتی هستی اما دوری از من .. نه میشه زنده باشم نه بمیرم 

 نمیگم دلخور از تقدیرم اما .. تو میدونی چقدر دلگیره این عشق

فقط چون دیر باید می‌رسیدیم .. داره رو دست ما می‌میره این عشق

مســــت عشقـــــــم...

 مســــــت شوقــــــــــــم... 

مســــــــت دوســــــــــــــــت...

 مست معشوقی که دنیا مست اوست... 

فرقی نمی کند
عاشق باشی یا نباشی
روزی در اوج بودی
عاشقانه هایت دنیا را بر میداشت
در هیاهوی شلوغی خیابان ها
معشوقت محکم تر از خدا هوایت را داشت
راستش دیدنش هرچند کوتاه امیدی بر نا امیدی هایت بود
زندگی مانند ضربان قلب است
پایین و بالا
همان گونه که بر اوج بودی و عرش
روزی خواهی بود در فرش
مهم اینست اشتباه کردی
نباید بیش از حد دل میدادی
انسان است دیگر
ظرفیت دارد
بیش از اندازه محبت کنی خودش را گم می کند
تو می مانی و تنهایی و احساس برد برای او
راستش تنهاییت را کم ارزش ندان
زیرا این تنهایی حاصل تجریه است
و تجربه حاصل این است دیگر دل ندهی
و آن اشتباه را تکرار ...

گاهی دلــت نــمیخواهــد
دیــروز را به یاد بــیاوری
انگــیزه ای بــرای فــردا هـم نــداری . . .!!!
و حال هــم که
گاهی فــقــط دلــت میخواهــد
زانوهایــت را تــنگ در آغوش بــگیری
وگوشــه ای از گوشــه تــرین گوشه ای که می شــناسی
بـنـشینی و فـقـط نــگاه کـنی . . .!!!
گاهی دلگــیری
شایــد از خودت ....!!!